(ö.999/ 1591) OSMANLI HATTATI
Kırım'dan geldiği için Kırîmî nisbesiyle anılmıştır. Yazı hocası Şeyh Hamdullah'ın torunlarından Derviş Mehmed'dir.
Şeyh üslubunda yazı yazmaya başlamış ve büyük bir şöhrete kavuşmuştur. Bu arada sülüs-nesih yazılarında yeni bir üslûp denemesine girişmiş ve sonunda muvaffak olamadığı gibi eski üslûbunu da bozmuştur. Gülzâr-ı Savâb'da ölümüne yakın tanburunu kırarak tövbe ettiği bildirildiğine göre, mûsiki ile de meşgul olduğunu söylemek mümkündür. Son zamanlarında mezarını yaptırıp taşını diktirdiği, taşın üzerine tarih olarak yan yana iki dokuz (99) yazdığı, soranlara da,"Talebelerimden bir dokuz daha yazacak bulunur" dediği rivayet edilir. Bu taş Edirnekapı Mezarlığı'nda iken hasara uğradığından Türk ve İslâm Eserleri Müzesi'ne kaldırılmıştır. Abdullah Kırîmî'nin üçte ikisini yazdığı ve önde gelen talebelerinden Emrullah Efendi'nin tamamladığı, muhakkak hatlı bir En'am-ı Şerif, İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi'ndedir (AY. m.6763)
BiBLİYOGRAFYA
Müstakimzâde, Tuhfe-i Hattâtîn (nşr. İbnülemin Mahmud Kemal). İstanbul 1928, s. 289;
Nefeszâde İbrahim, Gülzâr-I Savâb (nşr. Kilisli Muallim Rifat). İstanbul 1939, s. 58;
Suyolcuzâde Mehmed Necib, Devhatü'l küttâb (nşr. Kilisli Muallim Rifat).İstanbul 1942, s. 106.